Moniek Eichenblatt. Modliborzyce ok. 1937 r.

W Modliborzycach w 1921 r. żyło ok. 1000 Żydów co stanowiło 50% ogółu mieszkańców. W czasie II wojny światowej hitlerowcy założyli tu getto, w czerwcu 1942 r. przebywało w nim ok. 2200 Żydów. Getto zlikwidowano w październiku 1942, jego mieszkańców deportowano do Zaklikowa, a stamtąd do obozu zagłady w Bełżcu.
W Modliborzycach przed wojną żyli Hinda i Awraham Eichenblat. Mieli czworo dzieci: Moniek (Mosze) ur. 1927 r., Nina ur. 1929 r., Eliezer ur.? i Fajga ur. 1939 r. Gdy we wrześniu 1939 r. Niemcy zajęli Modliborzyce cała rodzina opuściła miasteczko i udali się do niedalekich Wierzchowisk by znaleźć kryjówkę u znajomych. Początkowo przebywali w jednym miejscu razem, ale powiedziano im, że trzeba się rozdzielić. Awraham i Moniek ukryli się w jednym gospodarstwie, a Hinda z pozostałą trójką dzieci w innym. Członkowie rodziny co wieczór się kontaktowali. Pewnego dnia Moniek spotkał się z Niną i poszli na poszukiwanie jedzenia, ponieważ skończyła się żywność u gospodarzy. Kiedy przechodzili przez las, a było już ciemno, Nina została postrzelona w nogę. W Wierzchowiskach było niespokojnie, Niemcy poszukiwali Żydów, działały też grupy bandyckie. Pewnej nocy w 1942 r. Hinda z trojgiem dzieci usłyszeli we wsi mnóstwo strzałów i świateł. Rano dowiedzieli się, że zamordowano kilku Żydów, wśród nich najpierw zabito Mońka, a potem Awrahama. Hinda z trójką swych dzieci doczekali w ukryciu do dnia wyzwolenia.